"Sólo el amor a la naturaleza, la pasión por la vida y la certeza de que formamos parte de una comunidad total que va desde la bacteria al hombre nos dará fuerzas para defender el único hogar que tenemos: un pequeño planeta perdido en una remota galaxia al que hemos dado en llamar Tierra"
Félix Rodríguez de la Fuente
Joo, qué bonito ♥
ResponderEliminarAo fío das recentes noticias sobre Marte.
ResponderEliminarOxalá que nunca teñamos que colonizar outro planera para poder sobrevivir como especie.
"Era unha mañá verde.
As árbores erguíanse contra o ceo, un tras outro, ata o horizonte. Non unha árbore, nin dúas, nin unha ducia, senón todos os que plantara en sementes e gromos. E non árbores pequenas, non, nin brotes tenros, senón árbores grandes, enormes e altos como dez homes, verdes e verdes, vigorosas e redondas e macizas, árbores de resplandecentes follas metálicas, árbores rumorosas, árbores que formaban reas nos outeiros, limoeiros, limeiras, sequoias,mimosas, carballos, olmos, chopos, cerdeiras, pradairos, freixos, maceiras,laranxeiras, eucaliptos, todas atrevesadas por unha chuvia embravecida, alimentadas por unha terra máxica e estraña, árbores que ante os seus propios ollos botaban novas pólas, novos brotes.
-¡Imposible! -exclamou o señor Driscoll.
Pero o val e a mañá eran verdes.
E o aire?
De todas partes, como unha corrente móbil, como un río das montañas, chegaba o aire novo, o osíxeno que brotaba das árbores verdes. Podíao ver, brillando nas alturas, en oleadas de cristal. O osíxeno, fresco, puro e verde, o osíxeno frío que transformaba o val nun delta frondoso. Un instante despois as portas das casas abriríanse de par en par e a xente precipitaríase no milagre novo do osíxeno, aspirándoo en bocanadas, con fazulas vermellas, narices fríos, pulmóns revividos, corazóns axitados, e corpos rendidos, animados agora en pasos de baile."
Ray Bradbury; Crönicas marcianas
http://elpais.com/elpais/2015/09/24/ciencia/1443106788_324837.html
ResponderEliminarCreo que la supervivencia de la raza humana dependerá de su capacidad para encontrar nuevos hogares en otros lugares del universo, pues el riesgo de que un desastre destruya la Tierra es cada vez mayor. Así las cosas, me gustaría despertar el interés del público por los vuelos espaciales. He aprendido a no mirar demasiado adelante, a concentrarme en el presente. Aún hay muchas más cosas que quiero hacer.
ResponderEliminarS. Hawking
" - Lo mejor será que bailemos.
ResponderEliminar- ¿Y que nos juzguen de locos, señor Conejo?
- ¿Usted conoce cuerdos felices?
- Tiene razón. Bailemos..."
Espero que sigades facendo cousas bonitas : ) Tedes algunha novidade das gaiolas de salmón que colocaran na ría? Saúdos dende Compostela
ResponderEliminarHola Andrea, non temos novidades xa que esta semana non puidemos ir ao blog porque hoxe, viernes, o noso día de blog, é festivo; e o anterior viernes demos materia porque ibamos un pouco atrasados.
EliminarNon te preocupes xa poñeremos máis cousas, jajaja visita o noso blog cada semana, un bico :)
Ola, ola, son unha profe do voso Instituto de Ciclos. Encantoume a vosa iniciativa, da mooi bo rollo vervos metidos a defender o noso planeta. O Barbanza tamen necesita de vos.
ResponderEliminarEstaría ben que lle contarades ao alumnado dos Ciclos, que van a utilizar moito papel na súa vida profesional, a importancia dunha xestión sostible de todos os recurso e no seu caso particular no papel.
Estarei pendente das vosas noticias e sobre todo parabens que necesitamos moito de xente xoven coma vos que defenda o noso planta.
Moitísimas grazas Lola!
EliminarSe queres que comentemos algunha noticia sobre os asuntos que queiras relacionados co medio ambiente podesnola pasar ao noso correo: cienciasterra2a@gmail.com
Estaremos encantados de informarvos do que queirades, pásate por aquí cando queiras, un bico :)
Felicitasaos ao grupo de integrantes deste blog espero que chegedes lexos e a seguir mellorando que con persoas coma vos o mundo podrá ser un lugar mellor, un saudo.
ResponderEliminarNoraboa aos 5 autores e responsables de este blog. Está resultando apaixoante comprobar que sodes capaces de manter vivo este pequeno "lugar" a pesar de que sodes poucos e traballades case "solos"... Noraboa de novo e grazas polo voso esforzo.
ResponderEliminarGrazas a ti de parte de todos Loli ♡♡
EliminarBonitas fotos:)
ResponderEliminarUnas fotos preciosas
ResponderEliminarpareceme moi bonito , expresa a estación do outono
ResponderEliminarno me gustaria estar nese sitio
ResponderEliminargustame moito esta paxina polas imaxes tan bonitas
ResponderEliminarAdan Diaz 1C
Noraboa e moitas grazas a Marivi, Juan, Alba, Cristian, Nelson e Sofía polo voso traballo. Foi un gran pracer traballar con vos neste humilde blog co que unicamente tentaba achegaros á realidade do noso planeta, esa "casiña" tan "mal tratada" polos seus habitantes e que, espero e confío, vos a trataredes moi ben e lle transmitiredes a todas as persoas que vos atopedes polos vosos camiños o respecto ao medio ambiente como un dos piares das vosas vidas.
ResponderEliminarGrazas e feliz camiño polo noso planeta...
Acabo de acordarme de vós, agora estou estudando o máster de psicoloxía xeral sanitaria (xa graduada) e sigo téndolle o mesmo amor e respeto ao noso planeta que cando estaba en bachiller
EliminarNon sei se alguén me leerá, pero espero que todo vos vaia ben,
Bicos,
Alba
Este comentario ha sido eliminado por el autor.
Eliminar